Zouter dan gedacht
Sipma is biologisch dynamisch akkerbouwer in het noorden van Friesland en zijn percelen liggen op 10 kilometer afstand van de zee. Sipma: “We hebben hier te maken met bodemdaling en brak water. Een EC van 5 is erg zout. Ik wil gewoon kijken naar nieuwe mogelijkheden om gewassen te kunnen blijven verbouwen en te oogsten. De bodem moet voor mij gaan werken. Die bovenste zoetwaterlens in de bodem kan beïnvloed worden door de bodemstructuur te verbeteren, maar een drainage kan daarbij zeker helpen.”
Meten =weten
Het is duidelijk dat er in de landbouw nog weinig belangstelling is voor de zoutproblemen. “We staan er nog niet open voor, maar het water is zouter dan we denken”, stel Sipma. “Misschien hebben mijn vader en mijn opa hier vroeger ook al geboerd met brak water, maar zij hebben dat nooit geweten. Ik vind het heel handig om vroegtijdig te weten hoe het mijn percelen gesteld is. Als je het gaat merken aan de gewassen is het al te laat. Daarbij vind ik het belangrijk om met partijen zoals het waterschap in gesprek te gaan als ik water nodig heb om mijn gewassen bijvoorbeeld te beregenen of ik wil het slootwater laten doorspoelen. Nu kan ik met gegevens komen.”
Rendabel
De kosten en opbrengsten bij verschillende systemen en opties zijn door Acacia doorgerekend. Econoom Joren Verbist: “Het is goed om de kosten te vergelijken met de aanleg van een gewone drainage en de afschrijving van de oude drainage. Ook kan je het verschil in management en andere kansen meenemen. Zo kan anti-verziltingsdrainage ook gebruikt worden voor irrigatie waardoor een boer geen beregeningskosten heeft of dat er niet uitgespoeld hoeft te worden. Dus naast de extra kosten, kunnen er ook kostenreducties opreden, die anti-verziltingsdrainage dan weer financieel aantrekkelijker kunnen maken.” De aanleg van de drainage op de percelen van Sipma was snel klaar. Het meest werk zit in het uitgraven van de verzamelleiding en het aansluiten ervan. Verbist: “Omdat er nog weinig praktijkgegevens zijn is het nog lastig om te bepalen of een boer er financieel mee uitkomt. De drainage bij Sipma kost geld, maar uiteindelijk moet de drainage rendabel worden.”
Gesloten systeem
De drainage is in augustus aangelegd en het water blijft in het systeem. Sipma: “Ik ben positief verrast dat we het systeem gesloten kunnen houden. Het moet nu nog even flink gaan regenen zodat we het ook goed kunnen testen en het water kunnen opslaan. Als ik het water straks in droge periodes nodig heb kan ik er ook gebruik van maken. Ik kan ook alles inzien in het digitale systeem op mijn computer. Daar ga ik me in de winter in verdiepen. Als het bevalt wil ik de drainage voor meer percelen laten aanleggen. Ik vind het belangrijk dat verzilting ook als een maatschappelijk probleem gezien wordt, de boer moet er niet alleen voor opdraaien. De overheid mag hier ook wat aan doen.”
Meer zelfvoorzienend
Ook Mooij benadrukt dat een boer die maatregelen neemt tegen verzilting minder afhankelijk wordt van het waterschap, meer zelfvoorzienend wordt en weerbaarder is bij klimaatveranderingen. Sipma vult aan: “Alles begint bij de boer, het begint bij de bodem. Als je een goede bodemstructuur hebt kun je al heel veel problemen aanpakken en kan je water veel beter vasthouden, daar ben ik van overtuigd. Ik kan nu ook met het systeem van Acacia de nutriënten in mijn bodem meten. Als ik daar betrouwbare gegevens uithaal en de nutriënten in mijn bodem beter kan benutten en laten werken, dan wordt het pas echt interessant.”
Het project Zoet op Zout onderzoekt en test de mogelijkheden om verzilting in het noordelijk zeekleigebied tegen te gaan en hoe de cruciale zoetwatervoorraad beschikbaar kan blijven. Deze kennis wordt gedeeld met boeren en tuinders zodat zij hun gewassen ook in de toekomst in het Waddengebied kunnen blijven telen. Mede mogelijk gemaakt door Acacia Water en LTO Noord.